Koert Van Espen: Mijn principes

De mens

Het individu, de mens, is belangrijker dan het volk, de staat of religie. Dit is de grondslag van het liberalisme.

In de politiek moeten soms moeilijke beslissingen genomen worden, met grote gevolgen. Moeten we de kerncentrales sluiten? Hoe gaan we de verkeersproblemen in Antwerpen oplossen? Moeten we investeren in spoorverkeer, of juist bezuinigen? Maar al te vaak wordt hierover op haast emotionele wijze beslist, waarbij niet zelden allerlei (al dan niet objectieve) studies worden genegeerd of een waardeloos compromis wordt gesloten. Ik pleit hier voor keuzes op basis van logica en cijfers, in plaats van emoties en overtuigingen. Er is niets verkeerd met wat meer technocratie.
De wil van het volk respecteren mag niet leiden tot kortzichtig populisme

De overheid staat ten dienste van de mens en niet omgekeerd
De overheid moet licht, efficiënt en zuinig zijn. Een verregaande administratieve vereenvoudiging en digitalisering zijn hierbij cruciaal.
De overheid heeft nood aan een eenvoudige, transparante wetgeving in plaats van geknutsel met uitzonderingen op uitzonderingen op wetten, waarvan enkel de specialisten beter worden
De overheid moet zich zo weinig mogelijk bemoeien met de rechten van het individu (bijvoorbeeld, met wie je mag trouwen, welke kunst 'goed' is, welke taal je mag spreken)
De overheid moet wel een belangrijke rol spelen in het efficiënt organiseren van een sociale zekerheid, infrastructuur, veiligheid, enzoverder

Een sterke sociale zekerheid kan enkel mits een sterke, duurzame economie
Ondernemerschap moet worden aangemoedigd in plaats van ontmoedigd. De ondernemer verdient grondig eerherstel.
Het is beter de zwakste schouders te versterken dan de sterkste schouders te straffen (of weg te jagen)

Elke mens verdient dezelfde kansen
Met het krijgen van kansen komen ook plichten naar de maatschappij (bijvoorbeeld werken en belastingen betalen)

Godsdienstbeleving mag geen excuus zijn voor onderdrukking, intolerantie, of uitingen tegen de democratie

Een liberaal vind het onlogisch dat anderen beslissen welke kunstvorm 'goed' of 'slecht' is. Een liberaal gaat ervan uit dat een individu dit zelf wel kan, en staat daarom wat huiverig tegenover subsidies en censuur. Desondanks heeft cultuur ook een sterke maatschappelijke functie, en verdient daarom speciale aandacht - maar dan liefst niet door 'een committee van wijzen' dat beslist over grootschalige projecten. Kleinere initiatieven moeten ook aandacht krijgen.